Euskadik mundu globalizatuaren testuinguruan lurralde-entitate gisa izango duen etorkizunak diziplinen arteko erronka intelektual bat dakar, eta erronka horri dimentsio juridiko garrantzitsu bat atxikitzen zaio, baina dimentsio horrek ezin du bakarra eta baztertzailea izan, Zuzenbideak arazoak konpontzeko irtenbidea, bizikidetzarako bidea eta zubia izan behar baitu, eta ez arazo, zurruna eta aginduzkoa izateagatik. Europara nahitaez begiratu behar da eta nazioarteko praktika alderatua aztertzea ere beharrezkoa da, baldin eta argudioak bilatu nahi baditugu, erakusteko irtenbidea ez dutela ekarriko beti kaltegarriak izaten diren sinplifikazioek. Manikeismoetatik ihes egin behar da eta barneko ikuspegitik nahiz ad extra aztertu behar dira gure autogobernua nazioarteko «real politik» delakoaren esparruan txertatzeko aukera guztiak.
I. CONSIDERACIONES INTRODUCTORIAS. II. LA DIMENSIÓN ESTATUTARIA COMPARADA. III. EL «CANDADO» CONSTITUCIONAL. IV. EUSKADI Y SU FUTURO COMO ENTIDAD TERRITORIAL EN EL CONTEXTO DE UN MUNDO GLOBALIZADO. V. EUSKADI Y SU PROYECCIÓN EXTERIOR: LAS CARENCIAS DE NUESTRO AUTOGOBIERNO. VI. LECCIONES DE «REAL POLITIK » INTERNACIONAL: LOS CASOS DE CRIMEA Y DE KOSOVO. VII. EUROPA ANTE EL RETO DE LA AMPLIACIÓN INTERNA. VIII. CONCLUSIONES. IX. BIBLIOGRAFÍA.